Slow Food Presidium
In Italië zijn er slechts 140 van meer dan 6000 olijfboeren met een Slow Food Erkenning. Dat is bijzonder!
De Italiaanse olijventeelt kent een immense erfgoed van olijfbomen, boeren en olijfpersen. Doordat bij de olijventeelt een steeds verdergaande mate van mechanisatie wordt ingevoerd, gericht op bulkproductie, kunnen producenten van oliën van kwaliteit niet langer concurrerend zijn. De leeftijd van olijfbomen – honderden of zelfs duizenden jaren oud, verspreid over het hele land en de eilanden – draagt er verder toe bij dat de productie van Italiaanse extra vergine olijfolie nog veeleisender en duurder wordt. De markt, die zeer prijsgedreven is beloont daardoor steeds vaker oliën van lage kwaliteit. Dit zorgt ervoor dat olijfoliebedrijven met traditionele olijfgaarden en met focus op kwaliteit niet meer kunnen concurreren en in hun bestaan worden bedreigd. Om deze reden heeft Slow Food een nationaal presidium in het leven geroepen dat de ecologische, landschaps-, gezondheids- en economische waarde van Italiaanse extra vergine olijfolie bevordert. Het is een nationaal project omdat producenten van extra vierge in heel Italië, in verschillende productiegebieden, met dezelfde kritieke situatie worden geconfronteerd.
De olijftelers die zich aansluiten bij het nationale presidium voor Italiaanse extra vergine olijfolie, moeten olijfgaarden hebben met cultivars die inheems zijn in het gebied en worden beheerd zonder synthetische meststoffen of herbiciden. In de gevallen waar behandeling van de olijfbomen nodig is, zijn producten met een lage milieu-impact en die garanderen dat er geen residu op het eindproduct aanwezig is, toegestaan. Op hellend of moeilijk terrein moeten de werkzaamheden op het land volgens goede landbouwkundige praktijken gebeuren om erosie en aardverschuivingen te voorkomen. Bovendien, aangezien het snoeien en oogsten van de olijven van eeuwenoude planten arbeidsintensiever is in vergelijking met het planten van jongere exemplaren, als een manier om het verlaten van de oudste olijfplanten te ontmoedigen, vereist toetreding tot het presidium dat ten minste 80% van de planten zijn minstens 100 jaar oud. Ten slotte moeten producenten een verhalend label gebruiken om hun verhalen, territorium en werk voldoende te vertellen en te promoten.